Odróżnia wartości bilonu od banknotów, zna siłę nabywczą danego nominału, potrafi rozwiązywać proste zadania związane z obliczaniem kwoty. Bartek chętnie rozwiązuje zadania na dodawanie sposobem pisemnym. Z pomocą nauczycielki potrafi rozwiązać łatwe zadanie tekstowe. Uczeń potrafi wymienić dni tygodnia, miesiące czy pory roku. Dodano: 8 listopada 2021. Uczeń niedostosowany lub zagrożony niedostosowaniem społecznym to dla każdego nauczyciela olbrzymie wyzwanie. W pierwszym kontakcie może pojawić się stres i frustracja. Niczym niewłaściwym nie są także obawy, a nawet strach przed niemożnością poradzenia sobie z nim. Jest to normalne, ludzkie i wpisane w Agniszka Wysocka; miejscowość: Szczecinek; dział: Opinia o uczniu; nr: 17930 Przykładowa opinia o uczniu zdolnym - szkoła ponadgimnazjalna | tekst nr 17930 Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. Jak napisać opinię o uczniu – sktót. zastanów się jak uczeń funkcjonuje w obszarze uwagi, myślenia, pamięci, emocji i społecznym (z uwzględnieniem rówieśników, dorosłych i zasad), odnieś swój opis do wartości, które dzielisz z uczniem, rodzicem, szkołą tak by to ta wartość stała się podstawą porozumienia w opisywanej Punktem wspólnym dla bardzo zróżnicowanej grupy osób z zespołem Aspergera jest występowanie zaburzeń w zakresie: komunikacji społecznej, wzorców zachowań, a także trudność w akceptowaniu zmian, obsesyjne zainteresowania, brak elastyczności, sztywność oraz schematyczność w działaniu. Symptomy trudności: Zaburzenia komunikacyjne. Zakres obowiązków szkoły wobec ucznia określony jest przez ustawę Prawo oświatowe i szereg aktów prawnych. Ponadto szkoła ma obowiązek wychowywać dzieci i młodzież, a także: ułatwiać uczniom rozumienie świata, innych osób i samych siebie, zapewnić wychowankom możliwość rozwijania swoich zainteresowań, pomóc młodzieży Opinia z przedszkola. Nauczycielka Justyny w opinii dostarczonej do poradni potwierdziła, iż Justyna realizuje program kl. \”0\” na równi z innymi uczniami. Zauważyła jednak, iż dziewczynka ma wadę wymowy, lubi dużo mówić lecz nie zawsze na temat. Ma cechy przywódcze, chętnie organizuje zabawy, przydziela rolę innym dzieciom. Magdalena Zajączkowska; miejscowość: Łask; dział: Opinia o uczniu; nr: 39500 Opinia o dziecku - wydana na wniosek rodzica | tekst nr 39500 Używamy plików cookie i zbieramy dane m.in. w celach statystycznych i personalizacji reklam. (praca z arkuszem standardowym, o symbolu A1). (Instrukcja uzupełniająca do Procedury organizowania i przeprowadzania sprawdzianu i egzaminu gimnazjalnego w roku szkolnym 2006/2007 dotycząca uczniów z dysleksją korzystających z pomocy nauczyciela wspomagającego w czytaniu na mocy decyzji dyrektora CKE w Warszawie z dnia 4 września 2008 r. Kwestionariusz dla nauczyciela polonisty i wychowawcy o uczniu z trudnościami w czytaniu. Kwestionariusz dla nauczyciela polonisty i wychowawcy o uczniu z trudnościami w czytaniu i pisaniu. (Punkty: 1-5 wypełnia nauczyciel polonista, 6 – 10 wypełnia wychowawca) rL8RXB. Procedura wydawania opinii w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Grodkowie Podstawa prawna: Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013r. W sprawie działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych ( 2013, 1. Opinia jest efektem diagnozowania dzieci i młodzieży, które jest prowadzone w celu określenia indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz indywidualnych możliwości psychofizycznych dzieci i młodzieży, wyjaśnienia mechanizmów ich funkcjonowania w odniesieniu do zgłaszanego problemu oraz wskazania sposobu rozwiązania tego problemu. 2. Opinie poradnia wydaje w sprawach: 1) wcześniejszego przyjęcia dziecka do szkoły podstawowej,2) odroczenia rozpoczęcia spełniania przez dziecko obowiązku szkolnego,3) spełnienia przez dziecko odpowiednio obowiązku rocznego przygotowania przedszkolnego poza przedszkolem, oddziałem przedszkolnym lub inną formą wychowania przedszkolnego i obowiązku szkolnego lub obowiązku nauki poza szkołą,4) zwolnienia ucznia z nauki drugiego języka obcego,5) objęcia ucznia nauką w klasie terapeutycznej,6) dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb edukacyjnych ucznia,7) o specyficznych trudnościach w uczeniu się,8) udzielenia zezwolenia na indywidualny program lub tok nauki, 9) przyjęcia ucznia gimnazjum do oddziału przysposabiającego do pracy,10) pierwszeństwa w przyjęciu ucznia z problemami zdrowotnymi do szkoły ponadgimnazjalnej,11) zezwolenia na zatrudnienie młodocianego w celu przyuczenia do wykonywania określonej pracy lub nauki zawodu,12) braku przeciwwskazań do wykonywania przez dziecko pracy lub innych zajęć zarobkowych,13) objęcia dziecka pomocą psychologiczno-pedagogiczną w przedszkolu, szkole lub placówce,14) inne opinie w sprawach związanych z kształceniem i wychowaniem dzieci ( np. dla PZP, Sądu)15) odroczenia rozpoczęcia spełnienia obowiązku szkolnego w przypadku dzieci z orzeczeniem o potrzebie kształceni specjalnego. 3. Poradnia może wydawać opinie także w innych sprawach, niż te, które są określone w przepisach związanych z kształceniem i wychowaniem dzieci i młodzieży. 4. Poradnia wydaje opinię na pisemny wniosek rodzica dziecka albo pełnoletniego ucznia, którego opinia dotyczy. Termin wydania opinii nie może być dłuższy niż 30 dni, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach niż 60 dni, od dnia złożenia wniosku. 5. Osoba, która składa wniosek może dołączyć posiadaną dokumentację uzasadniającą wniosek: wyniki obserwacji i badań psychologicznych, opinię nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce. 6. Jeżeli w celu wydania opinii jest niezbędne przeprowadzenie badań lekarskich, rodzic dziecka, na wniosek poradni, powinien dostarczyć zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia dziecka, a pełnoletni uczeń – zaświadczenie lekarskie o swoim stanie zdrowia, zawierające informacje niezbędne do wydania opinii. 7. W przypadku, gdy ze względu na konieczność przedstawienia zaświadczenia lekarskiego, nie jest możliwe wydanie przez poradnię opinii w terminie 30 dni, od dnia złożenia wniosku, opinię powinna być wydana w ciągu 7 dni od dnia przedstawienia zaświadczenia. 8. Jeżeli do wydania opinii konieczne jest uzyskanie informacji o problemach dydaktycznych i wychowawczych dziecka albo pełnoletniego ucznia poradnia może zwrócić się do dyrektora odpowiednio przedszkola, szkoły lub placówki, do której dziecko albo pełnoletni uczeń uczęszcza, o wydanie opinii nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów , informując o tym osobę składającą wniosek. 9. Opinia wydana przez poradnię zawiera: 1) oznaczenie poradni, która wydała opinię,2) numer opinii,3) datę wydania opinii,4) podstawę prawną wydania opinii,5) imię i nazwisko dziecka albo pełnoletniego ucznia, numer PESEL, a w przypadku braku numeru PESEL – serię i numer dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, datę i miejsce urodzenia, miejsce zamieszkania, nazwę i adres przedszkola, szkoły lub placówki wraz z oznaczeniem oddziału do którego dziecko lub pełnoletni uczeń uczęszcza,6) określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka albo pełnoletniego ucznia, w odniesieniu do problemu zgłoszonego we wniosku o wydanie opinii,7) stanowisko w sprawie, której dotyczy opinia oraz jego szczegółowe uzasadnienie,8) wskazania dla nauczycieli dotyczące pracy z dzieckiem albo pełnoletnim uczniem,9) wskazania dla rodziców dotyczące pracy z dzieckiem albo wskazania dla pełnoletniego ucznia, które powinien stosować w celu rozwiązania zgłoszonego problemu,10) imiona i nazwiska specjalistów, którzy sporządzili opinię,11) podpis dyrektora poradni. 10. Poradnia wydaje, na pisemny wniosek rodzica albo pełnoletniego ucznia, informację o wynikach diagnozy przeprowadzonej w poradni. PROCEDURA dotyczące wydawania opinii o specyficznych trudnościach w uczeniu się Pierwsza diagnoza mająca na celu rozpoznanie u ucznia ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się powinna być przeprowadzona w klasach II – III (I etap edukacyjny). W wydanej wówczas opinii zalecone zostają formy i metody pracy z dzieckiem mające na celu wyrównanie stwierdzonych podczas badań deficytów w rozwoju percepcyjno-motorycznym oraz usprawnienie (z wykorzystaniem specjalnych metod terapeutycznych) umiejętności czytania, pisania, liczenia, np. na zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych. Opinia poradni psychologiczno-pedagogicznej w sprawie specyficznych trudności w uczeniu się może być wydana uczniowi nie wcześniej niż po ukończeniu trzeciej klasy szkoły podstawowej i nie później niż do ukończenia szkoły podstawowej. Diagnoza dysleksji wymaga przeprowadzenia w poradni badania psychologicznego, pedagogicznego i w razie potrzeby - logopedycznego, które mogą obejmować kilka wizyt. Badanie jest wykonywane na wniosek rodziców/prawnych opiekunów dziecka. Do wniosku rodzic zobowiązany jest dodać opinię o postępach ucznia (informacja szkoły/nauczyciela polonisty o uczniu z trudnościami w czytaniu i/lub pisaniu w klasach IV-VIII szkoły podstawowej na druku dla potrzeb poradni, którym dysponuje szkoła lub może być pobrany ze strony internetowej poradni. Informację wypełnia nauczyciel polonista w porozumieniu z innymi nauczycielami uczącymi ucznia). Nie diagnozuje się dysleksji, dysortografii, dysgrafii na podstawie jednorazowej wizyty w Poradni. Konieczne jest przeprowadzenie badań kontrolnych. Przebieg badania obejmuje: analizę dokumentów dziecka, wywiad z rodzicami, rozmowę z uczniem, testy pedagogiczne, testy psychologiczne, a w razie potrzeby diagnozę logopedyczną i przesiewowe badanie słuchu i wzroku przy użyciu platformy do badania zmysłów. Po przeprowadzonych badaniach specjaliści omawiają z rodzicami/ prawnymi opiekunami lub pełnoletnim uczniem wyniki badań oraz udzielają porad dotyczących ustalenia form pomocy dziecku. Nie diagnozuje się dysleksji, dysortografii, dysgrafii bez udokumentowanej pracy terapeutycznej, tj. korekcyjno-kompensacyjnej, dydaktyczno-wyrównawczej, pracy samokształceniowej w domu nad problemem czytania i pisania. Uczeń, który przed wizytą w poradni pracował samodzielnie lub pod opieką rodziców bądź pedagoga w szkole ma obowiązek przedłożyć w poradni zeszyt ćwiczeń, które w tym czasie wykonywał. Po okresie udokumentowanej pracy ucznia nad trudnościami w pisaniu i czytaniu, specjaliści diagnozujący dziecko formułują diagnozę i wydają opinię. Diagnoza może stwierdzić dysleksję lub też inne przyczyny zgłoszonych trudności. Diagnoza może stwierdzić dysortografię. W tym celu wymagana jest znajomość podstawowych zasad pisowni, adekwatnych do wymagań danej klasy (uczeń, który nie zna zasad ortograficznych powinien zostać objęty pomocą na terenie szkoły w celu uzyskania pozytywnego wyniku sprawdzianu zasad). Podczas trwania badań i pracy wyrównawczej rodzic na swój wniosek może uzyskać opinię do szkoły o podjętych wobec dziecka działaniach diagnostycznych lub wyrównawczych. Poradnia może wymagać od rodzica zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia dziecka, zawierającego informacje niezbędne do wydania opinii np. informacji od neurologa o wykluczeniu organicznego podłoża trudności szkolnych, zaświadczenia lekarskiego od okulisty (optometrysty) lub audiologa w przypadku podejrzenia wady wzroku, słuchu lub innych schorzeń. Uczeń, który nie pracował nad trudnościami w pisaniu i czytaniu i nie otrzymywał do tej pory żadnej pomocy w tym kierunku zobowiązany jest podjąć pracę wyrównawczą i terapeutyczną w formie: samodzielnej pracy w domu poprzez wykonywanie partii ćwiczeń zadawanych przez pedagoga; dodatkowych zajęć w szkole lub zajęć zorganizowanych na terenie poradni. Praca powinna obejmować minimum pół roku w przypadku ucznia klasy czwartej. Opinia o stwierdzonej dysleksji rozwojowej może być wydana najpóźniej do ukończenia przez ucznia szkoły podstawowej. Badania w celu zdiagnozowania dysleksji, dysortografii i dysgrafii oraz wydania opinii poradnia wykonuje przez cały rok. Dziecko, które cierpi na dysleksję, cierpi nie tylko na lekcji języka polskiego, ale też na wielu innych lekcjach, takie dziecko zazwyczaj ma ogromne kłopoty ze skupieniem się na lekcji. Czasami niektórzy nauczyciele mogą traktować takie dziecko z niechęcią, nie wierząc w to, że dziecko w domu się uczy, a później na sprawdzianie nic nie umie. To co uczeń napisze na sprawdzianie to nie jest jego rzeczywista wiedza, a jedynie jej wycinek. Dziecko, u którego stwierdzono dysleksję, ma prawo aby zaopiekował się nim specjalista – między innymi pedagog, psycholog czy logopeda i ma prawo do swojej indywidualnej terapii w specjalistycznej poradni. Pojawiła się też możliwość, aby zwolnić dziecko z nauki drugiego języka ponieważ jest to dla takiego dziecka niemożliwe, aby poprawnie nauczyć się pisać i mówić w kilku językach. W teorii dziecko, u którego stwierdzono dysleksję, ma duże prawa. W praktyce jednak bywa różnie jeśli chodzi o możliwość ich realizacji. Bardzo wiele zależy między innymi od dyrektora szkoły i od nauczycieli. Jeżeli trafią się nauczyciele, którzy nie chcą współpracować z rodzicami, bywa trudno. Czasami nauczyciele starej daty nie uznają czegoś takiego jak dysleksja i nie chcą współpracować z dzieckiem w zakresie realizacji zaleceń z poradni. N ajważniejsza dla takiego dziecka jest aktualna opinia z poradni psychologiczno-pedagogicznej która stwierdza i opisuje dolegliwości i trudności ucznia. Dziecko musi podjąć systematyczną pracę a opinia jest pomocna i stwierdza co właściwie należy robić w domu i w szkole. Zdarza się także, że to rodzice nie chcą dopuścić do siebie informacji, że dziecko ma jakiś problem i wymaga specjalistycznej pomocy. Takie podejście jest bardzo złe, ponieważ w ten sposób nie można dziecku pomóc. Dla dziecka, które cierpi na dysleksję, bardzo dużym przywilejem jest to, że dziecko ma wydłużony czas na sprawdzianie, przystosowanie arkusza polega między innymi na zastosowaniu większej czcionki i innym układzie graficznym egzaminu. Nauczyciel wspiera ucznia czytając mu pytania. Dziecko cierpiące na dysleksję jest w stanie być wspaniałym uczniem i później wspaniałym studentem i pracownikiem, jeśli tylko spotka na swojej drodze wspierających nauczycieli. Bardzo często zdarza się, że osoby cierpiące na tę dolegliwość jako dorośli robią kariery inżynierskie. Raczej nie spełniają się na studiach humanistycznych chociaż być może są wyjątki od tej reguły. Takie osoby zazwyczaj już zawsze będą robić błędy i niewyraźnie pisać. Jednak nie musi być to przeszkoda w normalnym życiu i w normalnym funkcjonowaniu w miejscu pracy. Jeśli tylko dyrektor, rodzice i nauczyciele zjednoczą siły, dziecko z trudnościami może wspaniale funkcjonować w szkole i poza szkołą. Nie wolno też dopuścić do trudnych relacji z rówieśnikami. Autor: Czytelnik Portalu Pedagogika SpecjalnaOpublikowano: 26 czerwca 2016 roku. 1. IDENTYFIKACJA PROBLEMU Dawid jest uczeniem IV klasy szkoły podstawowej. W drugim semestrze skierowany został na badania do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Stwierdzono u ucznia dysleksję i zalecono uczestnictwo w zajęciach terapii pedagogicznej. W szkole Dawid otrzymuje oceny bardzo dobre, dobre i dostateczne. Czynnie uczestniczy w zajęciach lekcjach. Jest aktywny, chętnie zgłasza się do odpowiedzi ustnych. Przejawia sporą wiedzę i ma dobrą pamięć. Największe trudności sprawia mu czytanie i pisanie. Czyta słabo, wolniej od pozostałych dzieci, przekręca wyrazy, gdyż część wyrazu odczytuje, a resztę odgaduje. Nie przywiązuje uwagi do znaków interpunkcyjnych. Chłopiec cały wysiłek skupiała na technicznej stronie czytania, co powoduje problemy ze zrozumieniem i zapamiętaniem tekstu oraz ogólną niechęć do długiego czytania. Występować również trudności w samodzielnym wypowiadaniu się w formie pisemnej. Przy czym często istnieje rozbieżność pomiędzy poziomem wypowiedzi ustnych i pisemnych. Jeszcze większe problemy przejawia w pisaniu – problemem są liczne błędy ortograficzne pojawiające się pomimo znajomości reguł ortograficznych, odręczne pismo jest niekształtne i bardzo trudne do odczytania. Dawid nie ma problemu z rozwiązywaniem działań matematycznych. Dostosowując się do zaleceń poradni pedagogicznej, rodzice Dawida wyrazili zgodę na uczestnictwo syna w zajęciach terapii pedagogicznej, które prowadzę. Dawid uczęszcza na zajęcia od marca 2015 r. I DYNAMIKA ZJAWISKA Z przeprowadzonego wywiadu wynika, że Dawid nie raczkował, a w dzieciństwie miały zaburzony i opóźniony rozwój mowy. W domu ma bardzo dobre warunki do nauki. Ma własny pokój i biurko przy którym odrabia lekcje. Rodzice pracują i wychowują jeszcze pozostałych dwóch synów. Nie odrabiają lekcji z Dawidem i rzadko pomagają mu w lekcjach. Uczeń ma szerokie grono znajomych i zawsze bez trudu nawiązywał kontakty z rówieśnikami. Interesuje się piłką nożną. Pomimo, że Dawid ma problemy z czytaniem, chętnie czyta na lekcjach, ale tylko krótkie fragmenty. Nie wstydzi się swojego wolnego tempa i faktu, że przekręca wyrazy, opuszcza wyrazy w tekście lub gubi ich końcówki. Poza tym ma w dalszym ciągu problemy z właściwą intonacją i uwzględnianiem znaków przestankowych. Jeszcze gorzej wygląda pisownia chłopca. Pomijając estetyczną stronę pisma, Dawid popełnia liczne błędy. Pisze niestarannie, nie zachowuje właściwego kształtu liter. Opuszcza litery, myli litery o podobnych kształtach, na przykład: a-o, ę-ą, d-p, n-u, myli samogłoski ą, ę z om, on, em, en. Błędy ortograficzne są liczne pomimo dobrej znajomości reguł ortograficznych. Poważnym problemem staje się czytanie ze zrozumieniem i są kłopoty z przyswajaniem nowego materiału z poszczególnych przedmiotów. Chłopiec ma problemy z odczytywaniem map- brak orientacji w kierunkach świata, np. północny-wschód, południowy-zachód. Widoczne są trudności z określeniem położenia ziem i krain geograficznych. 3. ZNACZENIE PROBLEMU Pozostawienie problemu bez reakcji może doprowadzić do coraz to większych zaległości w nauce, gdyż chłopiec niechętnie czyta w domu długie tematy lekcji, poza tym, czyta bez zrozumienia, co potem przekłada się na wiedzę i oceny w szkole. Na lekcjach historii i przyrody obserwuje się brak chęci przy wykonywaniu ćwiczeń z mapą. 4. PROGNOZA Negatywna W przypadku zaniechania oddziaływań: uczeń nie poprawi techniki czytania, co wiązać się będzie z trudnościami w uczeniu się innych przedmiotów, utrzymanie dobrych ocen będzie Dawida kosztowało coraz więcej wysiłku, a w pewnym momencie może stać się niemożliwe, pogłębiać się będą problemy związane z ortografią, co przyniesie dalsze niepowodzenia głównie z języka polskiego, trudności dezorganizować będą naukę ucznia i wpływać negatywnie na jego osiągnięcia szkolne, obniżenie samooceny lub samoocenę chwiejną zależną od odnoszonych sukcesów, obniżenie poczucia własnej wartości, mogą pojawić się problemy emocjonalne, Pozytywna Podjęte działania mają doprowadzić do: usprawnienia techniki czytania i pisania, podniesienia poziomu graficznego pisma, opanowania umiejętności odczytywania mapy, usprawnienia rozwoju funkcji dysfunkcyjnych, wyrównywania braków w umiejętnościach i wiadomościach, eliminowania niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji. 5. PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ Cele: ułatwić dziecku opanowanie umiejętności płynnego czytania i estetycznego pisma, usprawnić rozwój funkcji dysfunkcyjnych, wyrównać braki w umiejętnościach i wiadomościach, opanowania umiejętności odczytywania mapy, Plan działania: uświadomić uczniowi i rodzicom konsekwencje wynikające z niepodjęcia przez dziecko ćwiczeń korekcyjno-kompensacyjnych, współpracować z rodzicami i ustalić jak najefektywniejsze formy pomocy dla ucznia, udzielić wskazówek, jak pomóc dziecku z dysfunkcjami, zachęcić ucznia do systematycznego udziału w zajęciach terapii pedagogicznej, współpracować z pedagogiem szkolnym oraz wychowawcą i rodzicami Dawida, przeprowadzić wywiad z nauczycielami, uczulić ich na problemy chłopca, zaplanować formy współpracy, Wdrażanie oddziaływań Aby pomóc chłopcu usprawnić jego zaburzone funkcje pracowałam z nim na zajęciach terapii pedagogicznej, które odbywały się raz w tygodniu dla 4- osobowej grupy uczniów. Dodatkowo spotykaliśmy się na zajęciach indywidualnych, przed sprawdzianami z przyrody, historii oraz przed dyktandami z języka polskiego. Na początku naszej pracy przeprowadziłam wywiad z matką Dawida, jego wychowawcą, nauczycielami i pedagogiem szkolnym na temat sytuacji rodzinnej, zdrowotnej chłopca oraz wyników w nauce. Zapoznałam się szczegółowo z opinią poradni psychologiczno-pedagogicznej i na jej podstawie przygotowałam indywidualny program i harmonogram pracy z Dawidem, oparty na Metodzie Ortograffiti. Uwzględniłam w nim przede wszystkim następujące ćwiczenia: czytanie całościowe sylab i wyrazów, czytanie wyrazów, zdań i tekstów sylabami, czytanie sylab i wyrazów w krótkich pozycjach, czytanie naprzemienne sylab, wyrazów i zdań, czytanie selektywne głośne i ciche, czytanie z przesłonką (w okienku), ćwiczenia w rozumieniu treści, przepisywanie, pisanie z pamięci, pisanie ze słuchu, pisanie ołówkiem w większej liniaturze, kreślenie ręką dużych liter w powietrzu, lepienie z plasteliny, pisanie dużych liter na tablicy – wodzenie po wzorze, pisanie (malowanie) liter na arkuszach papieru, różnej wielkości, pisanie liter za pomocą szablonów. kalkowanie (kalką techniczną), obwodzenie po wzorze, utrwalanie znajomości zasad pisowni, dyktanda ortograficzne, rebusy i rymowanki ortograficzne, poprawianie błędów, praca ze słownikiem ortograficznym, praca z mapą, określanie kierunków geograficznych, położenia miast i obiektów, rysowanie planów miasta, masaż i ćwiczenia dłoni . Podarowałam rodzicom chłopca dekalog pracy z dzieckiem dyslektycznym i zestaw ćwiczeń do pracy w domu. Współpracując z nauczycielami na bieżąco monitorowałam postępy i oceny ucznia z poszczególnych przedmiotów. Efekty oddziaływań Dawid chętnie pracuje na zajęciach, choć przyznaje, że w domu nie zawsze wykonuje zadane przez mnie ćwiczenia. Jednak powoli, praca z chłopcem przynosi efekty. Coraz lepiej i płynniej czyta. Z dyktand ortograficznych otrzymuje oceny dostateczne (wcześniej były to najwyżej oceny dopuszczające). Praca z mapą na przyrodzie i historii już nie wzbudza w uczniu niechęci i stresu. Coraz lepiej radzi sobie z czytaniem ze zrozumieniem, co widać również po analizie ocen. Należy kontynuować pracę z chłopcem przez następne lata, aby w jak największym stopniu usprawnić zaburzone funkcje i poprawić estetykę pisma. Opracował mgr Renata Woldan ZSG w Pławnie